محاسبۀ ردپای کربن برای یک کسب و کار، اولین قدم یک سازمان برای دانستن تأثیر خود بر روی کره زمین و اقدام برای کاهش آن است.
فرمول محاسبۀ ردپای کربن یک کسب و کار ساده است؛ با ضرب کردن داده های فعالیت یا مصرف در ضریب انتشار متناظر آن، نتیجۀ نهایی به دست می آید. براساس این فرمول کلی، روش های مختلفی برای محاسبۀ ردپای کربن وجود دارد.
داده های فعالیت به سه بخش اصلی تقسیم می شوند:
- بخش اول
انتشارات مستقیم گازهای گلخانه ای که توسط شرکت قابل کنترل هستند. نمونه هایی از این بخش عبارتند از مصرف سوخت برای گرمایش، تجهیزات فرایندی و وسایل نقلیه در طول پروسۀ تولید، سیستم های مبرّد، تأسیسات زباله در محل و نشتی های فرار دستگاه ها.
- بخش دوم
انتشارات غیرمستقیم که مرتبط با مصرف انرژی سازمان هستند. به عنوان مثال می توان به سیستم روشنایی، تجهیزات مورد استفاده، گرمکن ها و موارد مشابه اشاره کرد.
- بخش سوم
انتشارات گازهای گلخانه ای که شرکت بر آن ها تأثیر گذار است، اما مستقیماً کنترل نمی کند. در این بخش مواردی همچون حمل مواد اولیه برای ساخت محصولات، سفرهای کاری، رفت و آمد کارکنان به محل کار با وسایل نقلیۀ غیرمتعلق به شرکت و همچنین حمل و نقل سوخت خریداری شده قرار می گیرند. این بخش غالباً بزرگترین و سخت ترین بخش برای اندازه گیری است.
مراحلی که برای محاسبۀ ردپای کربن باید دنبال شوند به شرح زیر است:
- مشخص کردن عملیات های تجاری
در گام اول باید هر عملیات تجاری که گازهای گلخانه ای را در جو منتشر می کند، شناسایی شوند. به عنوان مثال گرمایش، حمل و نقل، هر فعالیت مرتبط با کسب و کار که برق یا انرژی مصرف می کند، مدیریت پسماند و … همگی منابع انتشار گازهای گلخانه ای هستند. سپس باید معیاری برای تعیین میزان اجرای هر عملیات تجاری توسط سازمان انتخاب شود. به عنوان مثال حمل و نقل محصولات، به دلیل مصرف سوخت گازهای گلخانه ای تولید می کند. برای محاسبۀ مصرف سوخت می توان از معیارهایی مانند لیتر یا گالن استفاده کرد؛ میزان مصرف برق را نیز می توان با کیلووات ساعت اندازه گیری کرد.
- جمع آوری داده ها
جمع آوری داده های لازم برای محاسبۀ ردپای کربن می تواند چالش برانگیز باشد، زیرا همانطور که قبلاً ذکر شد، شرکت ها گازهای گلخانه ای را از طریق فعالیت های مستقیم و غیرمستقیم منتشر می کنند و فعالیت های غیرمستقیم می توانند میزان انتشار بالایی را به خود اختصاص دهند. بنابراین شرکت ها برای محاسبۀ دقیق ردپای کربن خود به داده های خارجی نیز نیاز خواهند داشت.
- یافتن ضرایب انتشار برای هر عملیات خاص
برای محاسبۀ ردپای کربن، نیاز به دانستن اینکه به ازای هر کیلووات ساعت برق مصرفی، به ازای هر گالن بنزین مصرفی و … چه میزان گازهای گلخانه ای وارد جو می شود. برای یافتن چنین اطلاعاتی، می توان از ارائه دهندگان داده مانند EPA و Defra استفاده کرد.
- محاسبه و تفسیر
مرحلۀ آخر، محاسبۀ ردپای کربن شرکت و تفسیر آن است. با این کار می توان متوجه شد که کدام فعالیت ها از نظر میزان انتشار گازهای گلخانه ای، مشکلات بیشتری ایجاد می کنند. بعد از شناسایی این فعالیت ها، می توان برنامه های عملیاتی متنوعی را طراحی کرده و مشتریان و سرمایه گذاران را از نتایج این طرح ها آگاه نمود.
